Actuele gedichten

Op deze pagina kunt u gedichten vinden die in deze tijd spelen. Het is ook al van langer geleden, maar nog speelt het.

De volgende gedichten staan hier:

* Mama, niet slaan!

* Eten? Ik ben dik!

* Waarom hoor ik er niet bij?

* Mobieltjesverslaving

* Abortus

Mama, niet slaan!

Mama? Vraagt een meid
Waarom ben ik geboren
En hebben jullie nu spijt?
Of ligt het aan mij en ben ik mijn ouders verloren?

Mama? Vraagt een meid
Kind, hou toch eens op
Ik heb helemaal geen tijd
Maar mama, ik wil aandacht en jij geeft geen normale antwoorden hierop

Mama, snap dan toch dat je me pijn doet
Ik weet niet hoe jij me opvoed
Maar echte mama’s die slaan kinderen niet
Je doet mij veel verdriet

Mama, waarom doe je het dan?
Waarom heb je geen aandacht voor mij?
Wat ben je van plan
En waarom laat je me niet gewoon vrij

------------------------------------------------------------

Mama, vraagt een vriendin
Ik hoorde verhalen van mensen die hun kinderen slaan
Is dat dan geen vette onzin?
Zulke mensen kunnen toch niet bestaan

Mama, zegt de vriendin
Ik kan dat toch niet begrijpen
Noch horen evenmin
Het is toch niet normaal dat ouders hun kinderen knijpen?

Mama, vraagt de vriendin
Dat mag toch helemaal niet
Dat je daar aan begin
Je maakt iemand toch kapot en doet haar veel verdriet

Kind, zegt haar mama
Zulke mensen bestaan helaas
Ja, hun leven is een drama
En die ouders zijn dwaas

Maar kind,
Dit mag niet gebeuren
Die mensen die zijn heel erg blind
Dit moeten wij betreuren

Kind, je moet de kinderen die geslagen worden helpen
Liefde geven en vriendinnen zijn
Hun leven kan je vergelijken met schelpen
Ze zijn snel kapot, ze hebben heel veel pijn

Snap je het, kind?
Snap je het nou, mama?

Eten? Ik ben dik!

Dik, dik, dik
Daar denk ik aan
Dik, dik, dik

Dik, dik, dik
Ik moet minder eten voortaan
Dik, dik, dik

Dik, dik, dik
Het is niet gezond
Wat er gaat in mijn mond
Dik, dik, dik

Dik, dik, dik
Ik ben dik
Dik en nog eens dik
Dik, dik, dik

Het gevoel dat ik stik
Dik, dik, dik

Ik wil niets meer eten
Ik ga sporten en bewegen
Een tijdje verzwegen
Maar ik voel me versleten

Ik kijk in de spiegel
Wat ik zie is:
Dik, dik, dik

Tot ik er bij neerval
Ze zeggen dat ik
Meer eten moeten zal
Maar ik ben
Dik, dik, dik

Ik ben niet dun
Dat zeggen hun
Maar ik ben
Dik, dik, dik

Waarom hoor ik er niet bij?

Waarom kan je er pas bij horen
Als je geld hebt
Waarom kan je er pas bij horen
Als je de juiste kleding draagt

Waarom kan je er niet zo bij horen
Als je in armoede bent geboren
Waarom kan je er niet zo bij horen
Als jouw kleding hun doet storen

Waarom moet alles zo perfect zijn
Het doet jou zo’n pijn
Waarom doen deze mensen zo tegen jou
Ze laten je staan in de koude kou

Jij bent ook een mens
Jij hebt ook een wens
Die jij op deze manier
Niet kan vervullen met plezier

Mobieltjesverslaving.

Ik zit in de trein
ik kijk om me heen
niemand kijkt me aan
ze zitten liever alleen.

Ze luisteren liever muziek;
ze surfen liever op internet...
Ze lijken afgesloten van alles,
via mobiel zitten ze op de chat.

Sociale media is zo sociaal niet meer,
alles gaat via de pc of een mobiel.
Laat ik er nou net even geen hebben:
Tjonge, geen mobiel? Je bent echt debiel!

Waarom kan je er pas bijhoren,
als je Twitter en Facebook hebt?
Bellen is er uit, SMS ook al, geloof ik
het sociale leven is uit ons weggeëbt.

Internet kan ook een verslaving zijn.
Verslaving is niet alleen iets als roken.
Het is mijn mening, maar denk eens na,
diep van binnen, knaagt het, ongesproken?

Abortus...

Ze waren dol op elkaar
Nooit wilden ze elkaar kwijt
Het ging veel te ver…

Ze voelde zich misselijk
Het leek alsof er iets niet klopte
Misschien was ze zwanger
Z ging naar de verloskundepraktijk
Ze was zwanger…

Ze wist niet wat ze er mee moest
Hoe ze het aan hem moest zeggen
En toen ze het deed werd hij woest
Hij wilde geen kindje…

Doe het weg, zei hij
Ze durfde niet
Maar hij wilde geen kindje erbij
Maar dit kindje is ook van mij…

Toch liet ze zich overhalen
Haar kindje werd weggehaald
Nu is ze gaan verdwalen
In haar eigen verdriet…

Ze heeft een moord op haar eigen kind gepleegd
Nooit zal ze hier overheen komen
Letterlijk haar eigen kind uit de weg geveegd
Dit had ze moeten voorkomen

Het was háár kindje…